αμερικάνικη τέχνη τώρα
εδώ άμα δεν έχεις αμάξι την πάτησες
οι αποστάσεις γίνονται κάθε μέρα διπλάσιες
τα κτίρια πετάνε ορόφους
οι τρομοκράτες πολλαπλασιάζονται μέχρι να πεις μπους
τα πόδια μου έβγαλαν φουσκάλες
όλη την ώρα τα βάζω σε κοκτέιλ ντικάφ
όμως αν κάτι εκατό τοις εκατό καταπραϋντικό υπάρχει εδώ
αυτό είναι τα σάντουιτς
μέσα τους στοιβάζουν τα πάντα
κι όταν λέω τα πάντα εννοώ τα πάντα
και πάντα τα συνοδεύουν με πατατάκια κυματιστά
με μεταλλαγμένα είδη κήπου
ούτε οι υπάλληλοι καλά καλά δεν μπορούν να τα κλείσουν
να τα στήσουν στο χάρτινο πιάτο
κανένας εδώ δεν τα τρώει
κι όταν λέω κανένας εννοώ κανένας
οι γιαπωνέζοι βγάζουν φωτογραφίες μπροστά τους
οι γιαγιάδες λένε στις κόρες τους διατροφικές θυμοσοφίες
και τα παιδιά επιτηρούν τους μπαμπάδες που κάνουν σαματά
για τις τιμές των σιτηρών
οι σαντουιτσάδες είναι οι εικαστικοί του αύριο
μετά τη ζωγραφική και τις φωτογραφίες
τα βίντεο και τις εγκαταστάσεις
έφτασε η εποχή των σάντουιτς
κάποιοι πιο διαβασμένοι τα διαθέτουν για σύμβολα πίστης
τ’ αφήνουν να αποσυντίθενται να σαπίζουν μπροστά στα παράθυρα
για να έρθει ο μεγαλόστομος να ευλογήσει το σπίτι
ακόμα και οι άστεγοι δεν τα πειράζουν
αγόρασα ένα
το έβαλα στο παράθυρο
για την ψυχή της γιαγιάς μου και όλων των χαμένων
το βράδυ το έφαγα ως ένδειξη διαμαρτυρίας
απόλαυσα
ευλογημένος
τη μεταφορά μου
μακριά