ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΤΥΧΑΙΑ

Στον Γιάννη Καραπάνο

Σου γράφω εκ μέρους του φίλου μου του Γιάννη

Δεν έχουμε συναντηθεί για ν’ αρχίσω με σάλτσες

Οπότε μπαίνω στο ψητό

Αρέσεις στον Γιάννη

Του αρέσεις πολύ

Ο Γιάννης δεν το ’χει με το πέσιμο

Ούτε και με το γράψιμο

(Μόνο να γράφει τους φίλους του ξέρει)

Πέθανα στο γέλιο όταν μου ζήτησε

Nα σου κάνω ένα γράμμα

(Όπως κι εσύ τώρα που το διαβάζεις)

Τόσο εκτός τόπου και χρόνου το βρήκα

Που είπα αμέσως να τον βοηθήσω

Ο Γιάννης είναι καλό παιδί

Λίγο στρίτζος αλλά μάλαμα

Τον ξέρω απ’ τον στρατό

Δεν του αρέσουν τα πολλά λόγια

Όπως σε μένα

Έχει χάσει μικρός τους γονείς του

Όπως κι εγώ

Τα Σάββατα φοράει ελαφρά ρούχα

Πηγαίνει στο Κιάτο με το λεωφορείο

(Δεν θέλει να οδηγεί όπως κι εγώ)

Περνάει από ένα οικόπεδο

που του άφησε ο μπαμπάς του

(Ο δικός μου μού άφησε ένα οικόπεδο το Μενίδι

το πούλησα προς εικοσαετίας να κάνω μάστερ)

Μετά ο Γιάννης κάθεται σε ένα ταβερνάκι

Και κοιτάει πότε το κινητό του

                     πότε τη θάλασσα

Αν τα βρείτε θα τα κοιτάτε μαζί

Υπάρχουν τυχαία πράγματα

Που με ενώνουν με τον Γιάννη

Ο στρατός τα οικόπεδα τα λίγα λόγια

Οι συχωρεμένοι μας οι γονείς

Και να μην αρέσει και στους δυο η οδήγηση

Αυτό πού το βάζεις;

Μπορεί κι εσείς να βρείτε πράγματα τυχαία

Χρειάζεται λίγο ψάξιμο

Με εκτίμηση

Α

ΥΣ. Σου γράφω το τηλέφωνο του Γιάννη

Αν τα βρείτε

Να βάλετε ένα λυόμενο στο Κιάτο

Μιάμιση ώρα δρόμος τίποτα

Να κάνετε σιωπηλές βόλτες

Στη θάλασσα